Pistolet – krótka, ręczna broń palna, (z wyłączeniem rewolwerów) zasilana amunicją słabszą od karabinowej[1] (najczęściej amunicją pistoletową, rzadziej rewolwerową).

Pistolety przeznaczone są do walki na krótkim dystansie (do 50 m), a niekiedy także do wymuszania posłuszeństwa na polu walki. Charakteryzują się krótką lufą, małymi gabarytami i chwytem (rękojeścią) przystosowanym do strzelania z jednej ręki. Najpowszechniej stosowane w wojsku, policji i ochronie. Są także popularną bronią sportową.

Początkowo będąc bronią jednostrzałową (pistolety skałkowe) ewoluowały w stronę broni samopowtarzalnej (która obecnie jest najpopularniejszym rozwiązaniem stosowanym w budowie pistoletów). Współczesne pistolety działają na zasadzie odrzutu swobodnego zamka lub krótkiego odrzutu lufy. W celu skrócenia czasu przygotowania do szybkiego, niespodziewanego strzału, są one wyposażone w mechanizm samonapinania. Napina on kurek w pierwszej fazie ruchu języka spustowego w tylne położenie. Aby ułatwić ukrycie i szybkie użycie pistoletu, nadaje się im płaskie i zaokrąglone kształty. Kaliber stosowany w pistoletach waha się w granicach 4,6 mm – 12,7 mm, przy czym najpopularniejszym jest 9 mm. Obecnie największym seryjnie produkowanym nabojem pistoletowym jest .50 Action Express (12,7 mm) stosowany między innymi w pistolecie Desert Eagle.

Specyficznymi formami tego typu broni są pistolety: kieszonkowe (zminiaturyzowane, przeznaczone do skrytego przenoszenia); sygnałowe (strzelające racami lub flarami świetlnymi, przeznaczone do przekazywania sygnałów lub oświetlania terenu); automatyczne (wyposażone w możliwość prowadzenia ognia seriami); gazowe (rażące przeciwnika strumieniem rozpylonych substancji toksycznych).

Pierwszymi udanymi pistoletami samopowtarzalnymi były (działające na zasadzie krótkiego odrzutu lufy):

• Borchardt C93
• Mauser C96

Pierwsze pistolety działające na zasadzie odrzutu zamka swobodnego to:

• Bergmann No 3
• Browning M1897
• Browning M1900
• Browning M1903